Allerlei modellen
De week ervoor was het droog, de baan is over het algemeen hard, dus prima te doen voor iedereen. Met paaltjes en linten zijn er wat snelheidsremmende maatregelen aangebracht: je moet slalommen. De heuvels zijn steil en hoog, het zand geel en hard, de route blauw en soms rood.
In het achterste stuk is het wat bosrijker met korte heuvels, met rode routes tussen bomen door en om eruit te komen een waterbak met een heuvel erachter. Net als alle voorgaande jaren is de waterbak in het begin prima te doen, maar na een paar uur is het een diepe modderbak. De heuvel is een bijna onneembare vesting. Maar als het je lukt om zelfstandig boven te komen, klapt en juicht het toegestroomde publiek. Een hybride New Defender 110 rijdt er heel makkelijk doorheen, maar een half uur later, als er een paar auto’s hebben staan graven, heeft een andere New Defender, een 90, de hulp nodig van een Series 88. Op zijn beurt geeft de nieuwe 90 de achteropkomende Discovery 2 een sleepje. Een Discovery 3 rijdt na een aantal pogingen achteruit de waterbak uit en neemt een rode route, door het bos, hoog langs de waterbak. Steeds meer auto’s doen dat als blijkt dat alleen een geprepareerde Discovery 2 er in een keer omhoog rijdt. Eigenlijk is die route veel uitdagender, want daar heb je stuurmanskunst voor nodig en dat is leuker dan ‘bruut geweld’, aldus wat mensen die netjes langs het laatste boompje sturend het bos uitkomen.
Mooie auto’s
Het leuke van de baan is dat er een paar ‘gewone wegen’ doorheen lopen. Na het terrein met het clubgebouw steek je een klinkerweg over. Er rijden een stuk of vijftien Citroën DS’en (Snoeken) in allerlei uitvoeringen, een Eend en nog enkele andere Citroëns over die weg. Meteen is er een klik tussen die bestuurders en de Land Roverbestuurders: zij zwaaien met een grote glimlach en claxonneren (op een Franse auto zit natuurlijk een claxon, geen toeter) en wij zwaaien met net zo’n grote glimlach terug. Mooie auto’s die Snoeken.
‘Onze’ auto’s zijn ook mooi. Kijk maar naar de foto’s.
Dank mensen van de Off Road Commissie voor de mooie dag.
Tekst: Floor ten Brink
Beeld: Floor ten Brink/Onno Kuijken